zaterdag 11 juli 2015

Zevende dag, 10 juli, tweede etappe, Epinal - Alaincourt 55 km

Vandaag door een prachtig gevarieerd landschap gereden. Bos, weiland, akkerbouw, heuvels dalen, waterstroompjes, meertjes, een paradijs gelijk.

Gisterenavond er achter gekomen dat de oplader van de batterijen voor het fototoestel niet meer werkte. Voor het laatst gebruikt in Luxemburg, toen het 's avonds flink onweerde en het licht regelmatig uitviel. Mogelijk toch last gehad van inductie, waardoor de zekering is doorgebrand.
Op internet zoeken naar een winkel welke we de volgende dag kunnen afgaan. Nog een geluk dat we in een grote stad zitten.
De golfbaan achter het hotel bekeken, niet erg groot, wel mooi gelegen. Tja, dat zal er morgen niet van komen.

Overnacht in een hotelketen Première Classe genaamd, vergelijkbaar met een eenvoudige Gîte d' Etappe. Precies voldoende, alles was er, douche, WC, drie bedden en hangers voor de kleren om ze te drogen.

In Epinal bij toeval de wildwatervaarbaan gezien, waar men training gaf.




De winkel gevonden voor de batterijoplader en toen op weg, was inmiddels al na 10:00 uur.
We reden langs een Lidl, toch maar wat brood en fruit kopen. De rij was zo lang dat het wel erg laat werd en we koffie zijn gaan drinken.
Rond 11:00 uur waren we op weg, net toen we de kaart bekeken of we de goede richting op gingen wel of niet rechtsaf, kwamen Paul en Pauline ons achterop. Zij zagen een paar fietsers staan en dachten dat zijn ze. En warempel ze waren het. Een hartelijke begroeting, een babbeltje en zij en wij weer verder. Zij waren met de auto om een uur vijf vanuit Nederland vertrokken. Natuurlijk reden we niet dezelfde weg. Wij namen de mooie rustige weg met wat klimmetjes en genoten van de geweldige uitzichten.






Rechtsaf omhoog, halverwege konden we links af, maar welke afslag was dat, de GPS was niet duidelijk en toch maar terug, bij navraag bleek dat we gewoon rechtdoor konden rijden, dus wij weer terug, uiteraard weer klimmen.
Tenslotte bij de boerderij uitgekomen waarover ze vertelden en niet ver daarvandaan de hoofdweg naar Bains les Bains genomen.



Onderweg leuke huisjes tegen gekomen.



Of een tuin waar de lathyrus weelderig bloeit.




De wegen hier zijn breed, het verkeer als het langs kwam reed hard, maar er was zo weinig verkeer dat je dat niet hinderlijk vond. Duidelijke kruispunten, goede bebording. De temperatuur begon nu wel op te lopen, de heuveltjes waren pittig met lange aanloop en  lange afdaling, soms zaten ze zo dicht op elkaar dat je door het heuveltje af aan te zetten weer op de andere kwam zonder al te veel energie. Als er bochten in zaten, wat meestal met een bord werd aangegeven, kon je er vanuit gaan dat je wat langer moest klimmen. We gingen de goede kant op, we hadden minder steile hellingen, dan wanneer je de andere kant op zouden zijn gegaan. Een afdaling van 10%, klim niet hoger dan 6%. Kon het af met het middenblad.

Opvallend veel water, ook als je hoog reed. Er zitten hier ook overal bronnen in de grond, werd ook naar verwezen in namen van huizen en wegen. Fietsen door de uitlopers van de Vogezen is een genot.
Het zal nog mooier worden als ze de fietspaden langs de Moezel klaar hebben. Er werd op verschillende plaatsen al naar het fietspad langs de Moezel gewezen, dat aansluit op de Saône en daar kan je dan ook weer langs fietsen. Men wil een fietsroute naar het Zuiden maken langs Moesel en Saône. Dat wordt een dan nog groenere en makkelijkere weg dan wij nu doen.




Pauze in les Voivres




In de schaduw van het gemeenschapshuisje langs de weg. Het was even zoeken naar wat er stond.
RESPECT 


De koeien zochten elkaar op.


Een oud wegrestaurant, de lantarenpalen staan er nog, maar er woont niemand meer. Dat zagen we wel veel onderweg, veel lege huizen in verval, maar veel minder dan in Noord-Frankrijk.




Sluis in de Moezel.






Herdenkingsmonument na Ambiévillers






























Geen opmerkingen:

Een reactie posten