Fietsen over De groene weg naar de Middellandsezee 2015: Vijfde dag, 8 juli, tweede etappe van Kédange-sur-Canner

Na het zware onweer was het goed afgekoeld. Door de harde wind was het zelfs koud. Goed ontbijt een hotel dat we kunnen aanbevelen, Logis de France. Eindelijk ook een fatsoenlijke maaltijd en een goed ontbijt genoten. Rond kwart voor negen vertrokken, windjack aan, dat was geen overbodige luxe. Banden nu eindelijk opgepompt, fietst ook wat lichter. Het landschap was aan het begin open met lange golvende heuvels, de dorpen lagen laag, mooie uitzichten, maar geen zon, dus doorrijden.

Later werd het kleinschaliger met meer groen en boerderijen en aan het einde weer wijds met vele graanvelden of uitgebloeide koolzaadvelden.

Het klimmen ging goed, dalen beter. Was wel redelijk druk op de route, waarschijnlijk een alternatieve route om Metz en de tolwegen te vermijden.

De knieën doen het nog redelijk, wel oppassen dat er niet te zwaar verzet gereden wordt, want dan weigeren ze. Twee weken geleden heb ik, Hans, mijn knie verdraait en dat voel ik nog met lopen en met draaien, fietsen gaat goed.

Dat is nog eens een gemeentehuis.

Een oude Joodse begraafplaats, waar je ziet aan de opschriften dat ook hier mensen weggevoerd zijn.

Pauze in Hémily. De stilte was aangenaam, allen de wind, de vogels en af en toe een auto om het kwartier de kerkklok, die was weer wel heel erg luid.

Op de kerk een herdenkingsplaat met erop het verhaal dat iedereen in 1940 weggebracht werd naar een onbekende bestemming. 5 jaar later mochten ze weer terug.

Dood vosje op de weg.

Waar naar toe?, de combinatie van kleuren sprak ons aan.

Protest tegen de regering, veel gemeentes worden samengevoegd en dat willen de Fransen niet.

Grensverleggende fietstocht

Heerlijk was het om zo te fietsen. Even flink werken en dan met een gangetje van 30 of 40 naar beneden zoeven om weer aan een klim te beginnen. Het lukt ons gewoon om tijdens dat klimmen gewoon te kletsen.