De overburen, waarvan de man met zijn grote knuffelkangoeroe buiten in de auto had geslapen in de open kofferbak, waren ook net wakker.
Buiten de thee gezet, ontbeten en om 7 uur vertrokken. Heerlijk rustig op de weg. 14 juli is blijkbaar iedereen vrij. Was gisteren wel anders, we schoten goed op, gemiddelde van boven de 23 km. Na een uur hadden we er dus al ruim twintig op zitten, daarna de klim, Revigny.
Prachtig licht door de straten van Revigny. Moet er niet aan denken om hier in de winter te wonen, dan komt de zon misschien pas om 1 uur in de middag boven de berg uit, nu pas denk ik om 09:00 uur. Op een balkonnetje zat een man met een deken om in de stilte en frisse lucht van de bergen.
Het fietsen ging in de vroege ochtendkoelte heerlijk.
Rond 09:00 waren we weer op de route en 30 km verder bij Pont de Poitte, waar we de kookpotten van de reus vanaf de brug bekeken hebben.
Daar van koffie met een lekker broodje genoten. We kwamen een Nederlands echtpaar tegen, die 's morgens om 5 uur op staan en vanaf 06 uur gaan fietsen en om 13:00 uur stoppen. Als het asfalt begint te plakken aan je banden of te spetteren, dan is het tijd om te stoppen. Verstandig met die hitte, vandaag hebben wij het ook wat beter aangepakt.
Rond 11:00 uur hadden we er 60 op zitten en om 12:00 uur bijna 80. Om 15:00 uur 100.
Nog een broodje bij het meer genoten, waar we weer Belgen op de fiets tegen kwamen die ook de andere kant uit gingen. Nog wat overnachtingsadresjes uitgewisseld voor als dat zo van pas komt.
Toen we uiteindelijk op de top van het plateau waren was de temperatuur weer aangenaam, windje kwam er weer bij. We daalden dit keer meer dan we klommen. Het hoogste punt van de route lag bij Onoz, daar kwamen we zonder problemen, het moet dus goed komen.
De uitzichten waren weer fantastisch, eerst landbouw en bossen, later langs de Aine tussen de rotsen door, die soms wel heel dicht bij elkaar kwamen.
Takelsysteem
Diverse stuwmeren. Lac de Vouglans. Indrukwekkend.
Feest in Frankrijk 14 juli. Op sommige pleintjes was het druk en gezellig,maar op de meeste pleinen was het feest al geweest. Hier mochten de kinderen forelletjes vangen. Een vader zette zijn kind midden in de bak om er een met zijn handen te pakken. Was niet makkelijk. Wel grappig om te zien.
Pauze bij het meer.
Pauze op een terras waar men waterdamp spoot, heerlijk verkoelend.
Uiteindelijk onder de snelweg door en kwamen we aan in een leuk klein plaatsje Poncin. Hier maakten we voor de eerste keer mee dat iemand een paar tassen voor ons naar boven bracht. Na een heerlijke douche maakten we een wandelingetje door het dorp en toen voelden we hoe de warmte op ons neerkwam. Tijdens het fietsen is dat toch heel anders en heb je altijd een windje om je heen. Blij dat we niet hoeven te lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten