Muiden naar Nijmegen, Amersfoort, Leusden, Amerongen, Druten, Nijmegen.
Muiden - Nijmegen
Het weer zat mee, nog niet echt warm, maar wel zonnig, wind voornamelijk in de rug.
Den Dolder - Soesterberg, de Bergjes naar Amersfoort, de eerste heuveltjes bedwongen.
Overal koolzaad in bloei, hier langs het kanaal bij Leusden
De bossen bij Amerongen. Juist deze periode is zo prachtig, de bossen met het frisse groen van de jonge bladeren.
Bij Elst met de pont over de Nederrijn,
Langs de Rijnbandijk naar Kesteren, in het tegenlicht kleurden de bladeren goud.
De molen bij Bontemorgen/Lienden weerspiegelt in de water.
De beste stuurlui staan aan de wal.
Vanuit Nijmegen de volgende dag de Ooijpolder in.
Tiengeboden, Ooij, Wercheren naar Zyfflich, de Horst, Plak langs de Grafwegenerstrasse, waar ze windmolens willen plaatsen via Milsbeek naar Gennep.
In Hijen een familiebezoekje gedaan en daarna op Arcen aan, via het bos bij Hamert.
We hadden het vandaag weer getroffen met mooi zonnig weer.
In de namiddag nog een 9 holes golfbaantje gelopen op een par 3 baan, we konden het niet laten.
Voor morgen staat er regen op het programma, dus vroeg vertrekken vanuit Arcen.
Gelukkig kwam de regen pas rond 14:00 uur. Waren wel stevige regenbuien, wind tegen en duurde ruim twee uur, toen we in Kerkrade aankwamen kwam het zonnetje er weer even door. 's Avonds en
's Nachts stevige buien.
Tot aan Venlo ging het vanzelf, lichte wind tegen, maar een rustig lang fietspad. Na Venlo zijn we de Maas overgestoken langs de dijkweg door het rechte landschap.
\
gemaal bij Blerick
Bij Kessel de Maas weer over.
Bij Reuver door de bloesemboomgaard
Onderweg een bijzondere eend en een insectenhotel tegen gekomen.
Rond twee uur net na Roermond kwam dan de voorspelde regenbui.
In de regen op weg naar Kerkrade.
Via Gangelt, Gillrath, langs vliegveld bij Geilenkirchen.
Gelukkig hield de regen weer op toen we bij Scherpenseel in Nederland kwamen.
In Kerkrade hadden we een overnachting in de Abdij Rolduc geboekt. Daar moet je langer verblijven om de stilte en schoonheid te kunnen beleven.
Vierde dag: Van Kerkrade naar Monschau, via Aken.
Vanaf Aken volgen we de Vennbahn, dat is een fietspad gemaakt van een oude spoorlijn. Deze spoorlijn zijn we al een keer op het spoor gekomen toen we met de kinderen vaak in Reuland logeerden. Via de topografische kaart hadden we het spoor bij Reuland ontdekt en op de detailkaarten gekeken waar het spoor naar toe ging en vandaan kwam.
Sinds vorig jaar is er een fietspad van gemaakt. De wegen in België hebben we gewandeld en bij St. Vith waren we toen gestopt, nu fietsen we de hele route heen en terug. Twee keer 125 km. zonder autoverkeer.
Tot aan Monschau een prachtige vlakke weg, met schitterende natuur, doorkijkjes, uitzichtpunten, bossen, hoge venen en meer.
Even afdalen naar Kornelimunster. De Vennbahn ligt hoog, dus je moet als je naar een plaatsje wil altijd eerst naar beneden, dat is niet zo moeilijk, maar omhoog vraagt wat meer inspanning.
pauze op het bankje
Door het voorjaar weer prachtige kleuren in bermen en bomen.
Bij elke grote plaats nog iets van het oude spoort, sein, trein, wissels, station of watertoevoer voor de stoomlocomotieven.
De weg liep heel langzaam omhoog, je voelde wel iets van weerstand, maar omdat het mooi glad asfalt was merkte je het niet echt. De zon deed zijn best dus we gingen weer voortreffelijk.
Voordat je het weet ben je dan op de Hoge Venen, een prachtig natuurgebied, waar je eigenlijk ook een uitstapje door moet maken. De wegen zijn goed gemarkeerd, dus het is te doen. Alleen wilden wij vanavond in Monschau aankomen en bewaren wat dat voor een volgende keer. Toch nog enkele beelden kunnen schieten van het gebied.
Overal paardenbloemen.
Uiteindelijk in Monschau.
Monschau bij avond, het was weer licht gaan regenen, waardoor de structuur van de straat mooi zichtbaar werd.
Dag vijf: Van Monschau naar Troisvierges. Via, St. Vith, Reuland weer een totaal ander landschap.
Weer goed weer, wel storm tegen, later bleken er ook bomen omgewaaid.
Omleidingsroute langs deze boerderij. Op een bord werd er aangegeven dat het daardoor 1 miljoen meer heeft gekost.
De wegen waren niet alleen meer van asfalt er zaten nu ook stukken grindweg tussen, minder geschikt.
St. Vith in beeld
De tunnel bij Lommersweiler was nu open, daar hebben we met zaklampen en schaarsteverlichting doorheen gelopen. Om erin te komen moesten we toen over een muurtje klimmen. Nu zag de tunnel er donker uit en als je erin kwam sprong het licht aan.
Deze oude boerderij menigmaal op de foto gezet.
Net toen we weg wilden gaan fietsen vanuit Reuland naar Troisvierges kregen we deze donkere onweersbui over ons heen. Kletsnat nog maar een koffie genomen en uurtje gewacht, daarna geen regen meer gehad.
Zicht op Oudler
De tunnel bij Troisvierges, Huldange toch nog afgesloten. De eerste keer dat we deze tunnel ontdekten stond hij helemaal onder water. Toch hebben ze hem met fietspad en al ontsloten, maar er bleken vleermuizen in te huizen en nu is hij weer gesloten.
Jammer want nu moesten we eerst omhoog, daar kreeg Alie een lekke band, een punaise. Tja niets tegen te doen.
Uiteindelijk kregen we zicht op het spoor bij Troisvierges, het einde van het fietspad.
